… κλαίνε και οι ουρανοί …
… και οι σταγόνες της βροχής ενώνονται με τα δάκρυα που κυλάνε από τα μάτια των προσφύγων … των προσφύγων που μέσα σε μια βαλίτσα επιχειρούν να χωρέσουν ολάκερο το βιός τους … ενώνονται οι σταγόνες της βροχής και με τα δάκρυα των στρατιωτών … πιόνια όλοι σε μια ξεχαρβαλωμένη σκακιέρα … και όλων οι διαδρομές μέσα από προδομένα ιδανικά και η κατάληξη σε τραγικά αδιέξοδα … και τα πόδια όλων να βουλιάζουν στη λάσπη …. και συνάμα σε τούτη τη σκακιέρα οι παίκτες απτόητοι και αδιάφοροι για τον πόνο των άλλων, με την έπαρση ότι τάχα ελέγχουν το παιχνίδι, κινούν τα πιόνια, πάντα στο μαύρο … και ναι, άλλος ένας πόλεμος που θα αργήσει να τελειώσει … και συνάμα και αυτός ο νυν επιχειρούμενος βίαιος επαναπροσδιορισμός των συνόρων, καταδεικνύει την ακραία τραγική πραγματικότητα που ήδη μεθοδικά εξυφαίνεται , αφού μόνον οι αφελείς πιστεύουν ότι η Κύπρος, η Σερβία, το Αφγανιστάν, η Συρία, η Λιβύη, το Ιράκ, η Ουκρανία και τόσοι άλλοι τόποι, τάχα είναι μεμονωμένες ή συγκρίσιμες πολεμικές συγκ