Κατσαρίδες με φτερά … Ποτάμια που στερεύουν και συνάμα πλημμύρες που πνίγουν ζωές, και παρέκει χείλη που διψούν για λίγες σταγόνες νερού … και οι ελπίδες που απέμειναν να πνίγονται στη λάσπη …. Και συνάμα η εσχάτη μάχη [ίσως η εσχάτη προδοσία] για να επικρατήσει άραγε ποίος; Μήπως ουδείς; Και οι μέλισσες λιγοστεύουν … Και η ματαιοδοξία των ¨μονομάχων¨ περισσεύει … Και τα μυρμήγκια τρέχουν να προλάβουν … και οι μπότες των ¨μονομάχων¨ τα ποδοπατούν … … και μέσα από τους υπονόμους ξεχύνονται κατσαρίδες με φτερά … και το πλήθος έτοιμο να πιστέψει ότι είναι πεταλούδες [ ¨λύσις¨ προσκαίρως αρκούντως τάχα βολική ] … Και το τραίνο ιλιγγιωδώς κατευθύνεται στο γκρεμό … Και ουδείς υπακούει στο ¨Σήμα Κινδύνου¨ που ηχεί αδιάκοπα … ίσως και να μην θέλουν τινές να ακούσουν … υπνωτισμένοι θαρρείς … ¨βολεμένοι¨ … αδύναμοι … μοιραίοι … . ταπεινά γεράσιμος βασ. θεοδωράτος