¨λ λλιμ σαβαχθανί




… και εισήλθε ο Ιησούς εις την Ιερά Πόλη, πάνω σε ένα γαϊδουράκι …και οι κάτοικοι άπλωναν στο δρόμο κλαδιά [βάγια στα εβραϊκά] φοινίκων για να περάσει ο Ιησούς και ο λαός τον υποδέχθηκε υμνώντας τον, ¨ωσαννά ευλογημένος ο ερχόμενος εν ονόματι Κυρίου¨. 

… και ναι, ναι, στην ίδια πόλη, από τους ίδιους ανθρώπους, λίγες ημέρες μετά, θα ακουσθούν δυνατά ουρλιαχτά: ¨άρων άρων σταύρωσον Αυτόν¨. 

Μόνος λοιπόν θα μείνει ο Ιησούς. Μόνος πονώντας πάνω στην παγκόσμια πληγή που αιμορραγεί. Μόνος στον μαρτυρικό Γολγοθά. Μόνος στο Σταυρό … ¨περ δ τν νάτην ραν νεβόησεν  ησος φων μεγάλ λέγων·λ λ, λιμ σαβαχθανίτοτ' στι Θεέ μου, Θεέ μου, νατί με γκατέλιπες;¨.

 

Και είναι πιά μέσα στην παραζάλη τούτων των ημερών, το ερώτημα στα χείλη πιά όλων πικρό:¨λ λλιμσαβαχθανί;¨ [¨Θεέ μου, Θεέ μου, νατί με γκατέλιπες;¨], και πιά για όλους μοναχά η - μάταιη τάχα; - προσδοκία, η ελπίδα, η ευχή: ¨Καλή Ανάσταση¨ …

 

ταπεινά

γεράσιμος βασ. θεοδωράτος 

Σχόλια

  1. Μάταιη ελπίδα παυει να είναι ελπιδα. Ας κρατηθουμε απο την ελπίδα κι ας ειναι τοσο εξασθενημενη. Καλη ανασταση.

    ΑπάντησηΔιαγραφή

Δημοσίευση σχολίου

Δημοφιλείς αναρτήσεις από αυτό το ιστολόγιο

… η Άνοιξη σταμάτησε στα Τέμπη …

¨... και επί γης ειρήνη ...¨

… ζοφερό πέλαγος …