Κατσαρίδες με φτερά …
Ποτάμια που στερεύουν και συνάμα πλημμύρες που πνίγουν ζωές, και παρέκει χείλη που διψούν για λίγες σταγόνες νερού … και οι ελπίδες που απέμειναν να πνίγονται στη λάσπη ….
Και συνάμα η εσχάτη μάχη [ίσως η εσχάτη προδοσία] για να επικρατήσει άραγε ποίος; Μήπως ουδείς;
Και οι μέλισσες λιγοστεύουν … Και η ματαιοδοξία των ¨μονομάχων¨ περισσεύει …
Και τα μυρμήγκια τρέχουν να προλάβουν … και οι μπότες των ¨μονομάχων¨ τα ποδοπατούν …
… και μέσα από τους υπονόμους ξεχύνονται κατσαρίδες με φτερά … και το πλήθος έτοιμο να πιστέψει ότι είναι πεταλούδες [¨λύσις¨ προσκαίρως αρκούντως τάχα βολική] …
Και το τραίνο ιλιγγιωδώς κατευθύνεται στο γκρεμό …
Και ουδείς υπακούει στο ¨Σήμα Κινδύνου¨ που ηχεί αδιάκοπα … ίσως και να μην θέλουν τινές να ακούσουν … υπνωτισμένοι θαρρείς … ¨βολεμένοι¨ … αδύναμοι … μοιραίοι … .
ταπεινά
γεράσιμος βασ. θεοδωράτος
Σχόλια
Δημοσίευση σχολίου